Welk perspectief hebben we in Tytsjerksteradiel? En belangrijker nog: van waaruit en hoe kijken wij?

Even in het kort waar we mee te maken hebben: Meer werk voor minder geld en bezuinigen. 

Er komen veel taken op ons af  , taken wat betreft zorg en werk. En dat is niet zomaar wat want het gaat hierbij bij voorbeeld om jongeren met problemen, om ouderen, om mensen met een beperking. 

We moeten wel invulling geven aan het landelijk beleid, hoor je vaak gemeenteraadsleden zeggen.  Belangrijk hierbij is dat we goed voor ogen houden dat een gemeente geen marionet van het Rijk.  We gaan ergens over. En als we er niet over gaan moeten we zorgen dat we er wel over gaan. We hebben wel degelijk iets te kiezen. 

We kunnen bijvoorbeeld kiezen voor

  • Uitbreiding van het minimabeleid in plaats van kuntgrasvelden
  • Voor investeren in vrijwilligerwerk en mantelzorgers in plaats van ze zwaarder te belasten door het koppelen van zorgtaken aan subsidieverlening
  • Een sociaal verander fonds sociaal domein, als vangnet voor kwetsbare mensen en organisaties die druk bezig zijn met alle veranderingen die van hen gevraagd worden. 
  • Als we de kanteling goed willen uitvoeren zullen we durven moeten investeren qua geld en energie. 

We zullen alle zeilen bij moeten zetten om iedereen binnen boord te houden. Dit alles vraagt extra inspanning van ambtenaren.  Wij denken dat een bezuiniging op ambtenaren niet handig is. Er komen veel vragen van mensen en die zullen beantwoord moeten worden. Wat GrienLinks betreft wordt de nu op de nominatie staande bezuiniging op ambtenaren gebruikt  voor de transitie.

We moeten samenwerken met Achtkarspelen om de komende taken aan te kunnen wordt gezegd. Waarom worden onderzoeken die aantonen dat samenwerking en fusie van gemeenten niet leiden tot kostenbesparing en meer diensten aan de burger niet meegenomen in de nota? En wordt er nog steeds van kosten besparing gesproken? Er wordt zelfs een bezuiniging ingeboekt. 

Van oud naar nieuw denken:  het nieuwe denken is ook oud denken, maar we waren het vergeten hoe is het om niet het geld maar elkaar centraal te stellen. Om ook een keer genoeg te hebben en niet steeds maar meer. Om waarden als solidariteit en compassie meer te waarderen dan geld, productie en efficiëntie. 

 

Visie hoop en richting. Dat is wat de politiek moet bieden. Hoop moeten we niet alleen hebben maar ook bieden. Visie gaat verder dan de korte termijn. De richting is wat GL duidelijk We moeten realistisch zijn en eerst durven investeren, in geld en in energie om later rendement te krijgen.