In augustus heeft de fractie van GrienLinks Tytsjerksteradiel schriftelijk vragen gesteld aan het college over de afbouw van de sociale werkvoorziening bij Caparis. Meer dan 300 medewerkers met een tijdelijk contract zouden mogelijk hun werk verliezen per 1 januari 2014.

De vragen van GrienLinks gingen over het aantal mensen in Tytsjerksteradiel, het eventuele traject wat de gemeente voor hen in petto heeft, de berekening van Caparis wat betreft beëindigen of omzetten van tijdelijke contracten en de uitstroom naar regulier werk. De antwoorden waren kort en gaven niet veel duidelijkheid. Volgens het college komt er niemand bij de gemeente terug. Hoeft er dus ook geen traject klaar te staan, heeft Caparis het doorberekend en kan niet apart voor elke gemeente inzicht worden gegeven in de uitstroom naar regulier werk. Kort door de bocht klopt het dat er niemand terug komt bij de gemeente want de ontslagen werknemers gaan eerst naar het UWV en komen dan pas voor bijstand in aanmerking. Het college geeft aan dat de inzet is dat niemand achter de geraniums komt te zitten. Maar kan dit wel voorkomen worden?

De sociale werkvoorziening moet versneld afgebouwd worden maar ten koste waarvan, vraagt GrienLinks zich af. Tijdelijke contracten staan op de tocht en de betrokken mensen hebben geen duidelijkheid. Tijdelijke contract zijn kort geleden wel verlengd tot juli 2015 maar zekerheid is er voor de mensen allerminst. Het is de bedoeling dat gemeenten de komende tijd deze mensen gaan plaatsen in een reguliere werkomgeving.

Wij vinden het niet reëel om te denken dat de gemeente een reguliere werkplek voor deze mensen kan creëren. De te creëren banen vanuit het Sociaal Akkoord komen in de eerste plaats beschikbaar voor Wajong-gerechtigden en gedetacheerde Sw-ers tellen hierbij ook mee. Regelmatig zien we in de kranten artikelen verschijnen dat banenplannen nog niet goed uitgewerkt zijn en dat het de regio niet lukt om een goede samenwerking tussen bedrijven, overheid en UWV op poten te zetten. Mensen met een arbeidshandicap krijgen grote problemen bij het vinden van werk.

Berekeningen van Caparis tonen aan dat de kosten van een uitkeringssituatie onder de Participatiewet, als de tijdelijke contracten beëindigd worden, behoorlijk oplopen. Ten opzichte van het omzetten naar een vast dienstverband is beëindigen in drie jaar tijd bijna 5 miljoen euro duurder. Enkele andere Sw- werkgevers hebben besloten tijdelijke contracten om te zetten in contracten voor onbepaalde tijd. Argumenten daarvoor zijn dat maatschappelijk het beter is dat mensen aan het werk zijn. Bovendien laat een afweging van de kosten zien dat het voordeliger is om mensen in de sociale werkvoorziening te laten dan ze te laten instromen in de bijstand.

Bedenk hierbij dat de deze mensen nu werk hebben en eigenwaarde, dat als ze hun werk verliezen hun positie een bijzonder moeilijke zal zijn, zij moeten dan gaan concurreren met andere werkzoekenden met een beperking.

GrienLinks heeft het college met klem verzocht de belangen en het welzijn van de mensen met een SW-indicatie bij de afbouw van de sociale werkvoorziening voorop te stellen en dat betreft zeker de mensen met een tijdelijk contract.

Het gaat om mensen en niet om cijfers. Wij denken dat tijdelijke contracten waar mogelijk omgezet moeten worden in vaste contracten. De (versnelde) afbouw van de SW bij Caparis moet zoals Caparis zelf aangeeft verantwoord en betaalbaar zijn. Wij zullen monitoren hoe het de 23 mensen uit onze gemeente die nu nog een tijdelijk contract hebben vergaat.